Закарпатець написав гумористичний вірш про закарпатські крумплі

Про крумплі Куповав на базарі лиш крумплі Я годами, як аристократ ; Не ростут они дома на клумбі, А на полю їх люде садят. Рукавы поверх локтю закочу, Из мотыков на поле иду - Крумплі сам посадити я хочу Цілу сотину (дисять ряду). Тяжко дала тота ся програма- На руках насукав мозолі, Урус горб, як у того, з Нотр-Дама, Мав пуд ногтями кілу зимлі. Но ото ище было начало- Як копав перший раз, то лиш прів, А як другий ся раз покопало, То на сонцю на шкварьку згорів. Айбо йсе невеликі ще мукы, Майстрашні были ще впереді - Королабські полізли як жукы, То вже точно я бов у біді. Раз обсіли малинькі, чиллині, Листя грызли и вдинь й вночі; - (Коли в хащи я бов на малині, То подобні там видів корчі.) Мокрі были и майка й гаті, Коли-м жминями в банку їх тряс, А полізли старі, полосаті, То лиш «Рeгент» уд них мене спас. Я ним фукав и зліва и зправа, Не шкодуючи лляв каждий ряд; То їм было, ги шведу Полтава, Так, ги німцьови бов Сталінград. Горі лабами впали на глину, Удлетіла у пекло душа; Як тоты, што пушли в Палестину, Было й їм ся вернути у США. Но вертатися не захотіли, А богдай бы їм розум ся ссох! Кидь голодні, та ліпше бы йзіли Уд сусіда бурак вадь горох. То ж, што я буду їсти - не кывай! Бо скарає тя моя рука- Як паде альпініст из обрыва, Так и падала смирть на жука. Хоть не пузно бы брати в октовбрі, Доті годен пропасти муй труд- Бо сусіди у мене сут добрі: Коплют свої, тай мої зберут. Тож в септембрі скосив костереву (Наросло йсе до шиї добро); Став копати - та з радости реву: Люде чисні! Из шора відро! Сам лічив й жона раховала - Урожай бы такий ся й не снив: Так й є! Ні єдна не пропала! Точно тямлю, што тулько й садив. Молодыми не брав у июлі - Най ростут! Зараз кладу у міх И середні (такі, ги пасулі), И великі (такі, ги оріх). Маймалі тоже нaбук не мечу, (Было їх може 6, може 7), Їх цілыми у бловдери спечу, Буде пуст - то з олойом изім. Вадь изварю цілыми в лупині, Та накрышу салат «олів'є» (Буде йсе при великуй гостині, Бо пуд нього так файно ся п’є). Вадь полуплю та зварю й потрощу, Може, кийзликы вчинит жона... Приходіт! Крумпильками погощу (Кидь принeсете фляшку вина!) А в яри я рішив, што досажу Ще єден, 11-й ряд – И собі назбираю хоть мажу, И вдавляться жукы з Колорад!